نفس اماره

خدا باوری چیست
جز رهایی از نفس...

افطار

عمه افطار به خرما میکرد

رطب حاصل بین الحرمین

جرعه اى آب....به گریه میگفت

به فدای لب عطشان حسین

سفره اى ساده.... غم و بد حالی

گریه ى عمه وبد احوالی

سر افطار همیشه میگفت

جای داداش حسینم خالی

رمضان نیست!

روزها پرشده از یاد لب تشنه لبان
رمضان نیست علم کو؟محرم شده است...